Dün kaybetmedik aslında top 16’nın ilk maçında Efes maçıyla kaçırmıştık son 8 şansını. Dün bir mucize gerçekleşir diye bekledik ama olmadı olamazdı da. Acısıyla tatlısıyla Euroleague maceramız bitti sonunda.
Gerçekçi olmak lazım ki buraları görmek bile bizim için büyük bir olay. Eksiklerimiz üzerine uzun uzun analizler yapmak mümkün. Boyalı alan savunmasındaki yetersizliğimiz, skorun kitlendiği anlarda Gordon dışında sorumluluk alacak alternatif oyuncular bulamayışımız, 4 numarada sıkıntılar yaşayışımız(savunma ve hücumda), Luksa ve Furkanlı kırılgan uzun hattımız, sene başında iyi uygulayıp sonradan sertlik dozunu bir daha yakalayamadığımız alan savunmamız ve de en önemlisi bir deplasman takımı olamayışız. Bunlar eksiklerimizin belli bir kısmı ama bugün için eksiklikler yerine kimsenin beklemediği artılar üzerinde konuşma zamanı. Evet bu takım artık Galatasaray ruhunu Avrupa’nın en önemli basketbol organizasyonunda herkese gösterdi. Son topa kadar savaşmayı kendisine hedef belirlemiş bu takım, özellikle de içerde oynadığı maçlarda gerçek kahramanlık hikayelerini bizlere canlı canlı yaşattı ve hepimizin kalbini fethetti. Sırf içerdeki Cska maçı bile uzun yıllar boyu gurur duyabileceğimiz bir anı bizim için artık. O yüzden gerçek anlamda bu başarıda emeği geçen herkesle gurur duymak lazım.
Gurur duyuyoruz ve sonsuz teşekkürler ediyoruz bu başarıyı yaşatanlara ama bu kadar gurur duyduğumuz basketbol organizasyonumuz bu sene asıl hedef olan Lig Şampiyonluğu için hala soru işaretleri taşımakta. Euroleague ‘de alınacak her galibiyet bizim için değerliydi ama artık bu taraftar şampiyonluk görmeli. Bunun içinde play-off lar öncesi muhakkak transferler şart. Bu kadar iyi geçen sezon Türkiye Kupası’ndaki Beşiktaş yenilgisi gibi bir maçla bitecekse kimse kusura bakmasın ama Euroleague’de yaşadıklarımızın da hiçbir anlamı yok benim için. Bir peri masalı yaşadık baya çoşkulu bir şekilde ve bitti artık, sıra gerçek hedef Beko Basketbol Ligi Şampiyonluğu’nda…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder