Kupa Vedası

Biraz geç oldu ancak hem uzun zamandır maç yazısı yazmadığım,hem de Ali Sami Yen'deki son maç ve yeni transferlerin ilk maçı olduğu için geç de olsa yazıyorum.

Takımda gördüğüm ilk şey yeni transfer Culio'nun ne kadar faydalı olacağı oldu.Adam eksilten,alan boşaltan,dribling yapabilen ve kafasını kaldırarak pas ve orta yapabilen bir oyuncu olarak gerçekten takıma yararlı olacaktır.Ayrıca ilk maçı olmasına rağmen hırsı ve gerektiğinde kavga edebilecek olması benim için en büyük artısı.Nitekim takımda savaşan oyuncu eksikliği olduğunu sürekli vurgulamıştık.

Maçın en iyilerinden birisi de,belki ilk yarı en çok eleştirilen oyunculardan biri olan Ayhan'dı.Maç boyunca takımın ayakta kalan,takımı ileri taşıyan tek adamdı.Arda'nın göbek bağladığını,depar atarken göğüslerinin sallandığını ve uzun bir sürece ihtiyacı olduğunu da gördük.İkinci yarı Pino'nun kanada geçip daha hareketli oynamasıyla Arda da rahatladı ve daha iyi oynadı.

Hakan Balta ve Barış'la orta sahanın topu hücuma taşıyamıyor.Hagi,Kasımpaşa ve Konya maçında denediği orta sahada H.Balta modelinin ekmeğini yediği için bu seçimin tutacağına inanmakla hata ediyor.Gökhan Zan sakatlanmasa bu değişikliğe gider miydi orası ayrı ama bence yanlış seçim.Barış Özbek'in ise artık bu takımda kalması imkansız gibi.

Bir parantez de Servet'e açmak gerek.Keşke 2 maç önce satıcı diyenler (özellikle yeni açık taraftarı) gol atınca Servet tezahüratları yapmasalardı.Açıkçası ben Servet'in gol atmasına sevinmedim.Evet bu maçta çok iyi oynadı ama bana göre Galatasaray'ın adamı olmamalı.Ruhsuzluğun adı profesyonellik olmamalı.Ali Sami Yen şiirinde kimin,ne kadar duygulandığına bakıp takımı kurmak mümkün olsaydı keşke...

Sözün özü,maçın en iyileri Ayhan,Culio ve Pino'ydu bence.Maç bittiğinde Tugay'ın gözyaşları ise herşeyi unutturdu...